Een visserig dagje

Gisteravond toen wij binnen 5 minuten de camper hadden geparkeerd op onze plek, kregen we half uur later nieuwe buren. Een hele familie met 2 vouwcaravans. Geen kleine, want klein bestaat hier niet! Met niets. Het zijn een soort Holtkampers maar dan veeel groter. Het was een hele grote familie, wij zouden zeggen de Tokkies. Pa (of opa) was een bezig baasje. Driftig kauwend op een grote bonk kauwgom liep hij alles te regelen. Drie keer inparkeren voor dat de eerste eindelijk stond. Dat was de vouwwagen van (nemen we aan) zijn dochter die daarna verder ging om de boel uit te pakken. Het duurde ongeveer drie kwartier voordat de deur eindelijk sloot. Er waren 4 kleine kinderen bij en een pas geboren baby. Moeders melkfabriek kwam steeds bijna uit de bloes rollen. Daarna ging opa aan de slag met zijn eigen woonwagen. Hij heeft er 2 uur over gedaan voor alles naar zijn zin was. De één na jongste (circa 2 jaar) heeft alleen maar gehuild, tot 10 uur. Toen was moeder het pas zat en heeft hem op bed gelegd. Eindelijk rust. We hebben ons kostelijk vermaakt!

Het engeltje waar we eerder over spraken hebben we nog steeds op onze schouder zitten. Gisteravond sloten we af met het feit dat het behoorlijk mistig begon te worden en toen we vanochtend wakker werden was het nog steeds erg bewolkt. Dus besloten we om er een lui dagje van te maken. Tot half negen geslapen en toen rustig ontbeten en daarna vertrokken naar het dorpje Tofino. Het is inderdaad een dorp met 1700 inwoners. Van een bewoonster hoorden we dat dit ’s zomers oploopt tot ruim 10.000 personen. De hoofdstraat ben je ook in een poep en een zucht doorgelopen. Weer veel souvenir-winkels en watersportzaken. Een goed bak koffie moesten we naar zoeken. Aan de haven één gevonden en die was ook behoorlijk aan de prijs. $ 30,00 voor 2 koffie en een versnapering (koek). We wilden in 1e instantie weer voor een whale watch tour gaan, maar gezien de bewolking dachten we dat dat dus niet door zou gaan. Wat schetst onze verbazing. Binnen en half uur was de bewolking weg en was er een blue sky. Totaal geen wolkje meer te zien. Daar was dat engeltje weer!
Dus toch maar een tour geboekt. We zouden om twaalf uur vertrekken voor een 3 uurs tocht. Door omstandigheden (te late deelnemers op de ochtend tour) werd dat uitgesteld tot 3 uur.
Van de nood een deugd gemaakt en voor wat souvenirtjes voor de kleinkinderen gezocht en zowaar: we slaagden in één keer. Dus vanaf nu geen souvenirwinkels meer in, gelukkig.
Om 3 uur vertrokken voor de whale watch. Het bootje was veel kleiner dan vorige week. ± 7 meter lang met een 225 pk motor. We waren ook maar met z’n vieren op dit bootje, toevallig ook nog 2 Nederlanders. Het werd een enerverende tocht. We gingen zelfs de Pacific Ocean op! Het land was bijna uitzicht, zo ver. Met golven van 3 meter hoogte. Je zou er bijna zeeziek van worden. Bijna, want we hadden er gelukkig geen last van!! We maakten behoorlijke klappen op het water en het water sproeide langs en over ons. Na een half uur varen kregen we een gray whale in zicht. Hij kwam steeds boven water en spoot een wolk water uit en dook weer naar beneden. Onze piloot zei dat hij zo aan het eten was. De oceaan was te ruw om daar foto’s of een video te maken. Wel de camera laten lopen op goed geluk. Zie thuis wel op het grote scherm of er wat op staat. Wel op onze eigen harde schijf opgeslagen. De whale was circa 13 meter lang. Later zagen we er nog één, bleek het jong te zijn. Na een poosje weer op zoek gegaan naar andere waterbewoners, maar geen zwemmende beesten meer gezien. Wel kwamen we langs een eiland met daarop honderden zeeleeuwen. Er waren een paar echt hele grote bij. Eén, waarschijnlijk het opperhoofd, was gigantisch en woog zeker 900 kilo (volgens de piloot). Na dit eiland was de tijd weer om en gingen we weer terug naar de thuisbasis. Ruim 3 uur gevaren.
Terug naar de camper en droge kleding aangetrokken. Toen gingen we Marianne d’r verjaardag nog maar eens vieren. In het beste restaurant van Tofino hebben we wilde zalm gegeten. Was echt verrukkelijk. Je zag en proefde duidelijk verschil met zalm die gekweekt is. Daarna nog een overweldigend toetje en we zaten vol.
Terug op de camping ons nieuwe plekje opgezocht en koffie gedronken.
We gaan morgen weer richting Nanaimo want alle campings zijn hier vol vanwege het weekend. In Nanaimo zijn er nog meer campings dus meer geluk (hopen we). Marianne gaat morgenochtend bellen om een plekje te reserveren op de Campground waar we eerder stonden. Nog even op het strand gekeken of de zonsondergang nu wel mooi is. Gisteren niet vanwege de mist, maar het is nu helder. En de zonsondergang was prachtig. We hebben een heel stuk op het strand gelopen en veel foto’s gemaakt. Nu nog een wijntje en met een heel vol buikje slapen.
Morgen wat foto's van deze dag want het internet is erg traag.