Onverwachts een B&B

Vannacht heeft het even geregend, maar bij het wakker worden scheen de zon alweer flauwtjes. De temperatuur is al goed (16°) dus met goede moed op weg. Vandaag naar Whistler waar we een mooie camping hopen te scoren. Maar dat loopt iets anders af!
Eerst nog even de oplossing van ons korte broeken mysterie. Ze zijn terecht! In de grote kledingkast die in de camper zit hebben we ontdekt dat daar nog een plank zit. Het voorste gedeelte van die kast bestaat uit een hanggedeelte en daarachter is 1 plank. Die plank is als eerste gevuld met de korte broeken en daarna alle hangspullen, zoals broeken, jassen en vesten. De korte broeken waren daarna geheel aan het zicht onttrokken. Toen we onze dikke jassen weer nodig hadden en die uit de kast haalden, kwamen plotseling de vermiste broeken tevoorschijn! Raadsel opgelost. De rest van de dag hebben we af en toe even gegrinnikt.
De weg voerde ons over Highway 99, de scenic route. Het was inderdaad een weg met vele prachtige vergezichten, panorama’s en andere hoogtepunten. Diverse malen gestopt om foto’s en video’s te maken. Het uitzicht over het stadje Lilliooet was prachtig. De weg was erg bochtig en met veel hoogteverschillen. Bij een stop onderweg nog even staan praten met een grote groep bikers. Zij waren een dagje op pad en maakten een rondje vanuit Vancouver. Op het punt waar wij ze spraken hadden ze al ruim 250 kilometer gedaan. Ze gingen via Lilliooet en Hope terug naar Vancouver. In totaal ‘even’ ruim 600 kilometer. Marianne heeft de hele groep nog even met hun eigen fototoestel vastgelegd en we gingen weer verder.
Het laatste deel van onze route, ongeveer 25 kilometer, was het allen maar bergafwaarts met hellingen tot wel 13%. De maximum snelheid ter plaatse is 60 km/u. En het gewicht van bijna 7 ton van ons huisje duwde behoorlijk naar beneden en ik moest constant afremmen. Het was zo erg dat ik even moest stoppen om de remmen af te laten koelen. Ze roken al behoorlijk.
Maar alles ging goed en om 3 uur gingen we vol goede moed in Whistler zoeken naar een camping. Het was intussen behoorlijk gaan regenen en we konden geen aanduiding vinden voor een camping. Whistler bestaat zoals vele Canadese steden uit vele wijken die ver uit elkaar liggen. Op enig moment reden we, na 20 kilometer, Whistler weer uit. Daarom maar weer gekeerd op een speciale plaats die hier voor is aangelegd. Het schijnt vaker voor te komen dat mensen hier de weg kwijt raken.
Bij de Tourist Information hoorden we dat alle RV parken in Whistler en wijde omgeving vol zaten, zelfs tot op 50 km er vandaan. Er was een groot evenement in Whistler. Een hardloopwedstrijd in de modder, een zgn. Tough Mudder Run. De deelnemers komen uit heel Canada (en zelfs de USA) en hadden alle slaapplaatsen ingepikt. De aardige dame bij de Tourist Information vertelde ons dat een hotel $ 200,00 per nacht zou kosten zonder ontbijt. Zij had echter nog wel een adresje voor een B&B en ging deze gelijk bellen. Gelukkig was daar nog een plekje. Kost ook wel $ 125,00 (cash!!) Het was onze enige optie want met de camper mag je niet langs de weg of op een parkeerplaats overnachten.
Op het opgegeven adres, in een andere wijk, hebben we het B&B gevonden en ingecheckt. We hebben een leuke kamer met aparte badkamer. We hebben ieder een eigen bed. De mevrouw van de B&B, Ruth genaamd (van oorsprong een Duitse) begon heel vrolijk te kletsen en ze hield niet meer op!!! Wat een kwek zeg. Maar wel heel aardig.
Na een half uurtje stopte het met regenen en hebben we het centrum van Whistler met een bezoekje vereerd. Het centrum is in 2010 geheel nieuw gebouwd ter ere van de Olympische Spelen. Was een hartstikke leuk centrum met veel restaurantjes, winkels bars. Ook de ijssalon Cows was vertegenwoordigd. Dus na het diner in een restaurant op de terugweg een ijsje gekocht. Ook hier is het lekker!
Zitten nu te relaxen op de kamer en gaan nog een kopje thee drinken. Het bier en de wijn liggen in de camper en we hebben geen zin om dat te gaan halen.

Morgen om 8 uur worden we aan het ontbijt verwacht met een koppel Australiërs, Canadezen en Engelsen:. De andere gasten. Alles zit inderdaad vol.
Bij de Tourist Information hebben we ook nog advies gekregen over de rest van onze route. De bedoeling is dat we vanuit Vancouver, waar we morgen naar toe rijden, de ferry zouden nemen richting Sechelt. Dit ligt nog op het vaste land. Als we dat zouden doen moest er verderop nog een keer met andere ferry overvaren. Dit kost extra tijd en geld! De dame adviseerde om vanuit Vancouver rechtstreeks over te varen naar Nanaimo op Vancouver Island. Dus vanavond de route veranderd.
Nu even douchen en dan duiken we.