Kokanee Creek

Vanmorgen lui geweest. Uitgeslapen tot 8 uur. Op het gemak ontbeten en koffie gedronken. Ik heb daarna een rondje hardgelopen over de camping. Nog geen kwart van de camping gezien maar 3 kilometer gegaan. Het was al behoorlijk warm! Het belooft een mooie dag te worden. Toen ik terug kwam van hardlopen was Marianne in gesprek met de buurman en later kwam zijn vrouw ook erbij. Een half uurtje gebabbeld en daarna weer koffie.
Om half twaalf kwam de buurman om ons mee te nemen voor een wandeling. In de buurt van de camping hadden ze vanuit de regering ‘zalmtrappen’ aangelegd en die wilde hij ons laten zien. Er was een snel stromende rivier naast gelegen die veel water van de bergen afvoert. De arme zalmen konden hier niet tegenin zwemmen en toen kwam men op het idee om verdiepingen te maken als bypass van die rivier. De zalm kon nu gemakkelijker vanuit het meer naar boven de bergen in om te paaien.
Naast de camping was er een speciaal kamp voor kinderen uit geheel Canada die van huis uit door vele oorzaken geen vakantie kunnen vieren. Een soort padvinder organisatie uit Nelson ving deze kinderen op en gaf hen de vakantie van hun leven. Ook nog gesproken met de kampleider. Hoe het bericht snel gaat dat er Hollanders waren bleek uit het feit dat er een andere leider van dat kamp (hij was een geboren Nederlander) op een holletje achter ons aan kwam om ook even een praatje te maken. Was heel gaaf.
Na de lunch hebben we de camper voorzien van schoon water en vuil water gedumpt. Ging nu van een leien dakje. Als je het eenmaal een keer hebt gedaan gaat het makkelijk en snel. Maar dat is met alles!.
Toen richting Nelson gereden. Was slechts 20 kilometer rijden. We wisten dat we over de BOB moesten (had de padvinder baas gezegd) BOB staat voor Big Old Bridge. Eerst boodschappen gedaan (en uiteraard korte broeken gekocht) Wallmart heeft alles. De korte broeken gaan we nu aan de ketting leggen, anders raken ze weer kwijt! Wallmart is alleen een zeer onoverzichtelijke winkel. Toen we een kwartier naar koffie hebben lopen zoeken waren we het zat en zijn naar de Safe on Foods gegaan. Hier staat alles aangegeven en makkelijk te vinden. Binnen tien minuten weer buiten. Ook de drankvoorraad was weer op dus ook even aangevuld.
Door Nelson (een klein stadje) rijdt een oud trammetje. Daar even een ritje mee gemaakt en toen op weg naar het centrum. Er is daar 1 winkelstraat en die waren we snel door gelopen. Heen en weer! Het was behoorlijk warm geworden (30 graden) dus waren we snel moe. En, zoals gebruikelijk in Canada, was de weg ook niet echt vlak. Klimmen en dalen. Reden om maar snel een restaurantje op te zoeken en uit eten te gaan voor Marianne’s verjaardag. Smaakt prima zo’n Canadese maaltijd.
Op de terugweg lopend naar de camper hebben we nog een ijsje als toetje genomen. De camper stond nog steeds op het parkeerterrein bij de supermarkt. Gratis, want we blijven Hollanders!
Het bakbeest had ook weer dorst en dus even 109 liter in zijn buikje gedaan. We komen dicht bij de 1 op 4 met de camper.
Terug op de camping even met de buren aan de andere zijde staan praten. Zo kom je heel wat te weten over Canada en zijn inwoners zelf. Was leuk.
Daarna koffie, een drankje en weer maffen. Klinkt misschien saai maar dat is het zeker niet!
Zeker niet na zo’n relaxed dagje. De accu is weer opgeladen.